Πλάι πλάι με τα σύννεφα από το άρμα σου έσχιζες
τους ήχους των βωμών Αχιλλέα.
Μεγαλείο αρχαϊκό, εκεί στα κάστρα των λυγμών
την θεά σου έκρυψες, την κέρασες ανθόμελο
από της κουκουβάγιας το γιατάκι, πλάι πλάι με τα σύννεφα.
Νεύρωνε η σκέψη, δυνάμωνε τον πόθο του πολέμου.
Χάλκινη η ηχώ της Αυλίδας αγκάλιαζε γη και ουρανό
κι ακόντιζε τα σύμβολα στα ακροπέλαγα των αστεριών
πλάι πλάι με τα σύννεφα.