Στον εικοστό αιώνα, στη Μύκονο
είδα τον Ροβινσώνα με δίκαννο.
Με το παλιό στην πλάτη δισάκι του
μου θύμιζε γαλάτη του Τάκιτου.
Του γυρισμού κατάρτια στα πέλαγα
του θάμπωναν τα μάτια και γέλαγα.
Μα κείνος στον αγώνα, σαν ύαινα
κρατάει του Ποσειδώνα την τρίαινα.
Και δίνει και σε μένα τα κιάλια του
να βρω τα πεθαμένα τσακάλια του.
Στον εικοστό αιώνα, στη Μύκονο
είδα τον Ροβινσώνα με δίκαννο.