Εσύ δεν ήσουνα που μ’ έλεγες μωρό σου
εσύ δεν ήσουνα που μ’ έλεγες ψυχή
μα τώρα πέταξες για πάντα τ’ όνειρό σου
και τ’ άφησες να λιώνει στη βροχή.
Ναι μου το `πανε, πως πια δε μ’ αγαπάς, μου το `πανε
με άλλους πως γυρνάς, μου το `πανε
τις νύχτες πως το σκας, μου το `πανε
είσαι τώρα σ’ άλλη αγκαλιά, μου το `πανε
πως πια δε μ’ αγαπάς, μου το `πανε
με άλλους πως γυρνάς, μου το `πανε
τις νύχτες πως το σκας, μου το `πανε
είσαι τώρα σ’ άλλη αγκαλιά.
Εσύ δεν ήσουνα που μ’ έλεγες αγάπη
εσύ δεν ήσουνα που μ’ έλεγες καρδιά
μα τώρα έγινε ο έρωτας απάτη
και της μοίρας μας αλλάζει τα χαρτιά.
Ναι μου το `πανε, πως πια δε μ’ αγαπάς, μου το `πανε
με άλλους πως γυρνάς, μου το `πανε
τις νύχτες πως το σκας, μου το `πανε
είσαι τώρα σ’ άλλη αγκαλιά, μου το `πανε
πως πια δε μ’ αγαπάς, μου το `πανε
με άλλους πως γυρνάς, μου το `πανε
τις νύχτες πως το σκας, μου το `πανε
είσαι τώρα σ’ άλλη αγκαλιά.