Στα χρώματα του δειλινού κι απόψε σε θυμάμαι
να λάμπεις άστρο τ’ουρανού κι εγώ να μη κοιμάμαι
να σκέφτομαι πώς να περνάς εκεί που έχεις φύγει
να σκέφτομαι αν μ’αγαπάς και μια πληγή ανοίγεις
Να μου φωτίζεις κάθε βράδυ την καρδιά
να μη τρελαίνομαι που είσαι μακριά
να μου φωτίζεις κάθε βράδυ τη ψυχή
και να μου στέλνεις δυο φιλιά με την αυγή
Στη λάμψη κάθε πρωϊνού τίποτα δε με νοιάζει
εσύ είσαι πάλι αλλουνού κι εμένα με τρομάζει
να περιμένω τις βραδιές να σ’έχω αγκαλιά μου
αλήθεια γίνεται αυτό η μεσ’τα όνειρά μου