Geeuwend werd ik op een morgen wakker
En zie die man weer voor me uit mijn droom
Een neger, uitgemergeld, ziek, een stakker
Mijn schuld, denk ik, en draai me om
Als ik mijn puzzeltje zit op te lossen
Zie ik diezelfde neger weer op de tv
Hij laat zich door een blanke man afrossen
Ik zoek een wapen, een wapen met een p
De revolutie is van de reclame
Het onderwijs van het gezag, het houdt me dom
Als God niet dood is, zegt hij ja en amen
Pistool, denk ik en draai me om
De uren waarin niets gebeurt
Zullen jaren van mijn leven zijn
Zie ik een ruzie bij de buren
Sluit ik mijn ogen, het gordijn
Hoor ik mijn zwart-wit televisie
Die weer over vrede zeurt
Sluit ik mijn oren, dood de uren
Uren, waarin niets gebeurt
Eens kon je, door de televisie aan te zetten
Het gevoel krijgen dat het er van kwam
Ik zat met mijn vriendin wat te kwartetten
Toen ik hoorde: Portugal, Vietnam
Maar het was het spel van een paar heren
Met mij is er in feite niets gebeurd
Ik zag mijn vrienden demonstreren
Zij sloegen bressen in de sleur
Voor ik het wist was ik een vader
Ik dook veel te vroeg bij haar in bed
Heb ik mijn vrienden, of zij mij verraden
Nog een kind, dan heb ik een kwartet
Nu zit ik geeuwend thuis de tijd te doden
Speel monopoly, poker en patience
Ik vul moegespeeld de leegte met de mode
Ik pak een tientje, want wat heb je aan een kans
Zolang ik speel hoef je op mij niet te letten
Ik weet van niets, ik lees niet eens de krant
Ik hoef thuis maar de tv af te zetten
En er is niets meer met de wereld aan de hand
De kaarten zijn geschud, ik ben de joker
Dat is het noodlot, daar leg ik mij bij neer
Omdat er altijd wel iemand is met poker
Als ik zit met carre, azen en een heer
De uren waarin niets gebeurt
Zullen jaren van mijn leven zijn
Zie ik een ruzie bij de buren
Sluit ik mijn ogen, het gordijn
Hoor ik mijn kleurentelevisie
Die weer over vrede zeurt
Sluit ik mijn oren, dood de uren
Uren waarin niets gebeurt
Ik was een kind
Ik kreeg een horloge
Maar ik kon niet klokkijken
Ik was een man
Ik keek op mijn horloge
En ik zag dat ik voort moest maken
Ik was een vrouw
Ik keek op mijn horloge
En ik zag dat ik achter liep
Ik was oud
Ik keek op mijn horloge
En ik zag dat het stil stond
Ik was God, ik wist al lang hoe laat het was