Ένα σπασμένο φτερό μου γιατρεύω και χάνομαι
Δεν έχω κρύψει ποτέ μου αυτό που αισθάνομαι
Αισθάνομαι στο δέρμα την ένταση στο τέρμα
Ναι...
Περιμένει στη γωνία μια καινούρια κοινωνία
Νέα τάξη των πραγμάτων ξημερώνει τέλος πάντων
Περιμένει στη γωνία μια καινούρια εμπειρία
Τα ρολόγια πάνε πίσω, είναι ώρα για να ζήσω
Κοινωνία στη γωνία, όλοι στην παρανομία
Όλοι μες στην αμαρτία και μετά στην εκκλησία
Κοινωνία δανεισμένη, απ’ τα χρέη της πνιγμένη
Έξι μέρες ναρκωμένη και το Σάββατο να βγαίνει
Ένα σπασμένο φτερό μου γιατρεύω και χάνομαι
Δε σταματάω ποτέ μου για κάτι να ψάχνομαι
Να ψάχνομαι ακόμα, για όνειρα και χρώμα
Δεν περιμένω άλλο...
Περιμένει στη γωνία μια καινούρια κοινωνία
Νέα τάξη των πραγμάτων ξημερώνει τέλος πάντων
Περιμένει στη γωνία μια καινούρια εμπειρία
Τα ρολόγια πάνε πίσω, είναι ώρα για να ζήσω
Κοινωνία γκλαμουράτη, στη βιτρίνα η απάτη
Θέλει Αλβανό εργάτη και Ρωσίδα στο κρεβάτι
Κοινωνία ετοιμάσου να σε φάνε τα παιδιά σου
Έρχεται το νέο αίμα, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα