Σκονισμένα παπούτσια
σε δρόμους μεγάλους
Ένα βήμα για μένα
κι εκατό για τους άλλους
Φέρνω βόλτα τα χέρια
πιάνω λέξεις στην τύχη
Στα δικά μου τραγούδια
έτσι γράφονται οι στίχοι
Δανεικό πανωφόρι
φαρδύ και μοιραίο
για να βρεις το σπουδαίο
Πιάνω λέξεις στην τύχη
φέρνω βόλτα τα χέρια
Στα δικά μου τραγούδια
έτσι γράφονται οι στίχοι
Κάθε λέξη που βρίσκω
στο χαρτί μου μολύβι
ηια να βγάλω σε δίσκο
όσα ο κόσμος μου κρύβει
Κάθε λέξη καινούρια
κι ένα νόημα σβήνει
για να γίνουν τραγούδια
όσα ο κόσμος μου αφήνει
Σκονισμένα παιχνίδια
σε ανήλικα χρόνια
Δάκρυα από κρεμμύδια
κι εραστές σε χαρτόνια
Πλαστικά τα λουλούδια
χαρτονένιοι οι τοίχοι
στα δικά μου τραγούδια
έτσι γράφονται οι στίχοι