Κάθε παιχνίδι έχει μια νίκη και μια ήττα
κι από παιδί το ξέρω, πριν την αλφαβήτα
όμως απόψε ούτε νίκη, ούτε ήττα.
Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο
απ’ το σκοτάδι ξέρω τι να περιμένω.
Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζει με ένα σώμα
δεν έχει κλείσει τις παρτίδες του ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά του θα χτυπάει
θα τον κρατάει αυτή η ζωή κι ας μην του πάει.
Περνούν οι άνθρωποι νερό, σιγά το νέο
έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο
μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω.
Και κάθε τόσο που γεμίζει το φεγγάρι
βγάζω το λύκο πριν τον πάρουνε χαμπάρι
από τη νύχτα τους εκδίκηση να πάρει.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω με ένα σώμα
δεν έχω κλείσει τις παρτίδες μου ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει
θα με κρατάει αυτή η ζωή κι ας μη μου πάει.