Πότε θ’ ανοίξουμε πανιά
να κάτσω στο τιμόνι
να δω της Λέρος τα βουνά
να μου διαβούν οι πόνοι
Μπρατσέρα μου έλα γιαλό
πουχω δυο λόγια να σου πω
Ξημέρωσε η ανατολή
μπονάτσα να σκορπίσει
και την μπρατσέρα που `ρχεται
να την καλοσωρίσει
Πάει ο μπρούντζος να ορτσάρει
κι ο καιρός δε σιουντάρει
Φύσα βοτια απ’ τ’ Άλιντα
νότι απ’ το Παντέλι
να `ρθούνε τα ξενάκια μας
να κάνουν καλοκαίρι
Πάει ο Προύζος. να φουντάρει
και του σπάζει το κοντάρι