SON YAPRAK
1.Verse -
Ruhuma emanet olan bedenime söz geçiremiyorum...
Sarmış karamsarlık zincirleri dört bir yanımı kıramıyorum...
Yürümek hayal artık bana bu hayat yolunda,
Gözlerim ağırlaşmış sanki sonsuzluğa uğarlanıyorum...
Hayatta kalmak zordur, keşkelerle birleşmiş gülüşünü soldur...
Bitecek ama amaç mutlu sondur,
Tek kelimeyle anlat beni ziyan etme kelimeleri
Bütün gücüyle düşmemeye çalışan tek bir yaprak tanesi..
Kafamda binbir düşünce içeriğinde senden parçalar...
Bilinmezlik bir sonuç Bu kadar uğraşmamın sebebi ne ?
Gidebilmeliyim artık senden, terk eylesem seni bırakmazlar
Bitsin artık hikaye, mutsuz sonla bitecek olsa bile...
Kader deyip gecmek var ve kalbime hüzün dolar
Ucu bucağı açık olup bana çıkmayan o sokaklar
Acınacak Haldeydim senin merhametine kaldığım o an
Unutacaklarım arasında gizli saklı duygular
-Nakarat-
Sonbaharın son rüzgarına direnen son yaprağım..
Bana dua dua suyumu veren işte şu toprağım..
Kollarını açmış ve diyor 'gel bak sıcacık kucağım'..
Ve birden birbirine dolaşıyor elim, kolum, bacağım..!
Hiçbir yaprak sevmez sonbaharı, bilirler savrulacaklarını..
Düşmeyi yakıştırmaz hiçbiri kendine, bilirler güzel olduklarını..
2.Verse
Hayatın bir karası var zifiri, bir sarısı var uhrevi..
İçinde oyunlar oynadığımız kocaman dünya evi..
Kafamda koşuşturup duran çılgın fasulye devi,
Bir o anlayıp dinliyordu sanki beni bir nevî..
Kocaman bakışlarının damlası dahi olur sel,
Papatya Falında Bilinmez ki Hayır ve şer
Falın sonu hüsran çıktı düşük omuz, yumuk el..
Solup giden aşka dahi biçilmiyor ki bedel..
Küçük bir esinti alır beni götürür diye korkup yüreğimle sarıldım..
Senden ayrılıp solup gidene kalbim kırık ve çok darıldım..
Gözümdeki göle dilek tutup taşlar attım,
gölüm taştı ondan gelir su şarıltım..