Can vazgeçer mi can
Kolaydır dile söylesen bile
Kendimden vazgeçtiğim yok,
Dinlemez ki kalp, kolaysa sakat
İşler derine
Zor bir kafesteki kuş misali
Gökyüzü görmez
Maviye hasretken aşk gözyaşı döker
Kurumamış sözler yerine
Sen yalnızlığına suskunluğuna tutsaklığına
İsyan etmeden gel
Belki yeniden, bağır geceden
Güneş bu defa
Sanma ki yaralı bu kalpler her tende
Böylesi bir acı ağır gelirmiş ömre
Deyse bile haram güzelliğine vazgeçme
Hep saftan hep tertemiz
Sanma ki yaralı paramparça bu halin
Her bir savaştan çıkmışsın sağ salim
Kor gibi ateşe dönsen de vazgeçme
Bırakma elimi sensiz