Κάτι άλλο από εμένα
φανταζόσουν μια ζωή,
κάτι άλλο που δεν είχε
τ’ όνομά μου στην αρχή.
Σου είχα δώσει παραλίες
και ξενύχτια μαγικά,
τώρα, πες μου αν θυμάσαι
πότε γίναν όλα αυτά.
Μόνο τα όνειρά σου αγάπησες και όχι εμένα,
μόνο τα όνειρά σου αγάπησες αληθινά.
Ξύπνησες και τώρα όλα είναι στον αέρα,
πόσο λάθος είναι πάντα να κοιτάς ψηλά.
Πόσες λέξεις φύγαν έτσι
δίχως κάτι να σου πουν,
τώρα ψάχνουν ένα ψέμα
πάνω σου να κρατηθούν.
Παραλίγο να πιστέψω
πως για σένα είμαι εγώ
και το μαύρο να διαλέξω
λες και ήτανε λευκό.