Πώς αλλάζουνε τα μάτια σου
ύστερα, ύστερα,
από τον έρωτά μας κι από την κάμαρά μας
γυρεύεις κάπου να κρυφτείς.
Πώς αλλάζουνε τα μάτια σου
ύστερα, αχ, ύστερα.
Τα χέρια σου, αυτά τα δίκοπα μαχαίρια σου
που μ’ αγκαλιάζουν, μια με λιώνουνε, μια με σκοτώνουνε
και θέλω μακριά τους να κρυφτώ.
Τα χέρια σου, αυτά τα δίκοπα μαχαίρια σου
που μ’ αγκαλιάζουν, μια με λιώνουνε, μια με σκοτώνουνε
τα μίσησα μα ακόμα τ’ αγαπώ.
Πρώτα λόγια αγάπης κι ύστερα
τίποτα, τίποτα,
από τον έρωτά μας κι από την κάμαρά μας
γυρεύεις κάπου να κρυφτείς.
Πρώτα λόγια αγάπης κι ύστερα
τίποτα, αχ, τίποτα.