Όταν το πρωί στο δρόμο συναντώ τον ταχυδρόμο
λέω στάσου που πηγαίνεις τόσο πόνο;
Μέσα στο λιοπύρι τρέχεις μια σταλιά καρδιά αν έχεις
ταχυδρόμε, ταχυδρόμε πώς αντέχεις;
Και εσύ τρέχεις με ματάκια βουρκωμένα
και μοιράζεις πόρτα πόρτα τόσο ψέμα.
Χρόνια περιμένω ένα γράμμα
περιμένω ένα θαύμα
που δε γίνεται ουρανέ
χρόνια περιμένω ένα γράμμα
που για αγάπη να μιλάει
μα δε θα `ρθει ποτέ.
Όταν το πρωί στο δρόμο συναντώ τον ταχυδρόμο
λέω στάσου που πηγαίνεις τόσο πόνο;
Φέρνεις γράμματα απ’την Κίνα, γράμματα απ’την Κεϋλάνη
από πόσο μακριά το μίσος φτάνει;
Και εσύ τρέχεις με ματάκια βουρκωμένα
και μοιράζεις πόρτα πόρτα τόσο ψέμα.
Χρόνια περιμένω ένα γράμμα
περιμένω ένα θαύμα
που δε γίνεται ουρανέ
χρόνια περιμένω ένα γράμμα
που για αγάπη να μιλάει
μα δε θα `ρθει ποτέ.