Τι να θυμηθώ μέσα απ’ τη ζωή
όλα μοιάζουν τόσο μακρινά
έφυγες και εσύ και από τότε
έπαψα να ζω μα ως πότε;
Αναμνήσεις, αναμνήσεις η δική σου φωνή
μου ξυπνά αν μπορούσες να γυρίσεις
κι η ζωή από δω ν’ αρχινά.
Ζω χωρίς να ζω χάθηκε η χαρά
έφυγε μαζί σου ένα πρωί
έσβησε το φως μα η φωνή σου
μέσα μου να λέει: Για θυμήσου.
Αναμνήσεις, αναμνήσεις η δική σου φωνή
μου ξυπνά αν μπορούσες να γυρίσεις
κι η ζωή από δω ν’ αρχινά.