Νυχτιάτικα με πήρες στο τηλέφωνο
και μόλις, ο καημένος, είχα πέσει,
ας ήξερα τι σ’ έπιασε νυχτιάτικα
και μου `κοψες τον ύπνο μου στη μέση.
Για κλείσε το τηλέφωνο, αγάπη μου
η ζήλεια η πολλή θα σε τρελάνει,
και άσε με να πέσω στο κρεβάτι μου
και ξάπλωσε κι εσύ να κάνεις νάνι.
Νυχτιάτικα με πήρες και με τρόμαξες,
δε σκέφτηκες πως είναι αμαρτία,
με γκρίνιες και παράπονα με φόρτωσες,
χωρίς να καταλάβω την αιτία.
Για κλείσε το τηλέφωνο, αγάπη μου
η ζήλεια η πολλή θα σε τρελάνει,
και άσε με να πέσω στο κρεβάτι μου
και ξάπλωσε κι εσύ να κάνεις νάνι.