Ζουρλοπαινεμένης γέννα
έλα στην αγκάλη μου
κι ό,τι σου `χω καμωμένα
κάνε τα χαλάλι μου
Έλα το σεβντά να σβήσεις
που `χω `γω για σένανε
και για τα παλιά μας ντέρτια
μην ακούς κανένανε
Ζουρλοπαινεμένης γέννα
τρέλανες και μένα
τη μανούλα μου λυπήσου
όπου μ’ έχει ένανε