Οι Άγιοι Ασώματοι
βγήκαν απόψε βόλτα.
Τους είδαν δυο αόμματοι
στης εκκλησιάς την πόρτα.
Και άλλοι δυο θεόκουφοι
τους άκουσαν πιο κάτω
να λεν στις Καρυάτιδες
να κατεβούνε κάτω.
Τα φώτα σβήνουν στου Ψυρρή.
Οι δρόμοι αδειάζουν πάλι.
Κουράγιο κάνε, Άγιε Γαβριήλ,
και βόηθα, Άγιε Μιχάλη.
Και, να, στο φως του πρωινού
μισοξυπνάει η Αθήνα
και σου φωνάζει απ’ την Ερμού
ως την Αγιά Μαρίνα.
Οι Άγιοι Ασώματοι
είναι ψυχή και σώματι
μ’ αυτούς που ζούνε ήπια
στου κόσμου τα ερείπια.