Μακρύς ο δρόμος και σκληρός,
της ξεχασιάς ο χωρισμός,
να τον αντέξω δεν μπορώ
μα δεν μπορώ, μα δεν μπορώ.
Να ζει κανείς ή να μην ζει
χωρίς αγάπη και στοργή.
Σαν πετραδάκι από το βουνό
με σάρωσε η μοίρα προς τα εδώ,
μ’ αυτούς που αγαπήσανε
κι οι μοίρες τους χωρίσανε.
Απ’ της αγάπης τον καημό,
απ’ της αγάπης τον καημό.
Να ζει κανείς ή να μην ζει
χωρίς αγάπη και στοργή.