Μεσάνυχτα, μεσάνυχτα
τα μάτια μου ορθάνοιχτα
μα πώς να κλείσουν τα καημένα
που πάντα βλέπουνε μπροστά εσένα.
Τι είσαι πια επείστηκα
να μη σε δω ορκίστηκα
μα όσους όρκους βαριούς κι αν κάνω
ξανά σε θέλω μόλις σε χάνω.
Μεσάνυχτα, μεσάνυχτα
τα μάτια μου ορθάνοιχτα
και τυραννιέμαι να σε ξεχάσω
γιατί έτσι μόνο θα ησυχάσω.