Εργατοπούλες μου τιμημένες
παιδιά του μόχθου ζείτε καημένες,
στην εκμετάλευση, στην καταφρόνια
με λίγη ελπίδα, χωρίς συμπόνοια.
Το μέτωπό σας ιδρώτα στάζει
και η καρδιά σας αναστενάζει,
να ζείτε μέσα στην αδικία
με δίχως μέλλον στην κοινωνία.
Εργατοπούλες μου τιμημένες
πάψτε να είστε πια πικραμένες,
η εργατιά πάντα θα ζήσει
και τον αγώνα θα συνεχίσει.
Εργατοπούλα μου αγαπημένη
η αγκαλιά μου σε περιμένει,
να σε κοιμήσει, να σε ζεστάνει
και τον καημό σου για να σου γιάνει.