Μαύρα μου χελιδόνια,
χελιδόνια από την Αραπιά,
ωρε κι άσπρα μου περιστέρια,
περιστέρια από τη Μοσχοβιά.
Αυτού ψηλά που πάτε βρε πουλιά μου
αχ για χαμηλώσετε.
Να κόψω μια φτερούγα μια φτερούγα,
αχ να πάρω ένα φτερό.
Ωρε να γράψω ένα γράμμα, ένα γράμμα
αχ και μια ψιλή γραφή.
Ωρε να στείλω στη μανούλα, στη μανούλα
αχ να μην με καρτερεί.
Εδώ στα ξένα που ‘μαι βρε πουλιά μου,
αχ εδώ στα μακρινά.
Μου δώσαν για γυναίκα, για γυναίκα,
αχ μια σκύλα μάγισσα.
Μαγεύει τα καράβια, τα καράβια,
ωρε και δεν φεύγουνε.
Με μάγεψε και μένα τον καημένο,
ωρε και δεν έρχομαι.
Μόλις κινώ για να ‘ρθω βρε πουλιά μου,
άιντε μπόρες και βροχές.
Όταν γυρίζω πίσω καλέ πίσω
αχ ήλιος και ξαστεριές.