Κρυφά την πόρτα σου κοιτώ
κι η σκέψη την ανοίγει,
βγαίνει από μέσα ένα φως,
άνδρας, ο πόνος, δυνατός,
ξανά στον τοίχο κρέμομαι, σκιά.
Πες μου ψυχή, τι θες εκεί,
Θεός ο μόνος,
ρημάδια ο χρόνος,
πες μου ψυχή, τι θες εκεί.
Στον δρόμο σου κάθε πρωί
κρυφά χαμογελάω,
κάνω πως ψάχνω το κλειδί,
ποιόν κοροϊδεύεις, βρε καρδιά κουτή,
κανείς δε μένει πια εκεί.
Πες μου ψυχή, τι θες εκεί,
Θεός ο μόνος,
ρημάδια ο χρόνος,
πες μου ψυχή, τι θες εκεί.
Πες μου ψυχή, τι θες κι εσύ,
Θεός ο μόνος,
ρημάδια ο χρόνος,
ακούς ψυχή, τι θες εκεί.