Από τις κόντρες του καιρού
και τα ταξίδια του μυαλού
όλα γυρίζουν,
μου ψιθυρίζουν,
πως η ζωή `ναι κάπου αλλού.
Όλα γυρίζουν,
μου ψιθυρίζουν
πως η ζωή `ναι κάπου αλλού.
Ό,τι περνάει και φεύγει, δε γυρνά.
Πρόβα δεν έχ’ η ζωή ποτέ ξανά.
Όσα περάσαν και σβήσαν
ψυχή και σώμα μού αφήσαν...
Βήμα το βήμα,
θα μάθω να τρέχω ξανά...
Όσα περάσαν και σβήσαν
ψυχή και σώμα μού αφήσαν...
Βήμα το βήμα,
θα μάθω να τρέχω ξανά...
Στη θάλασσα θα κατεβώ,
να δω ορίζοντ’ ανοιχτό.
Θα βρω τα λόγια,
μοιραία λόγια,
πριν κοιμηθείς,
για να σου πω.
Θα βρω τα λόγια,
μοιραία λόγια,
πριν κοιμηθείς,
για να σου πω.
Ό,τι περνάει και φεύγει, δε γυρνά.
Πρόβα δεν έχ’ η ζωή ποτέ ξανά.
Όσα περάσαν και σβήσαν
ψυχή και σώμα μού αφήσαν...
Βήμα το βήμα,
θα μάθω να τρέχω ξανά...
Όσα περάσαν και σβήσαν
ψυχή και σώμα μού αφήσαν...
Βήμα το βήμα,
θα μάθω να τρέχω ξανά...
Όσα περάσαν και σβήσαν...
Μμμμμμ... μμμμμμ... μμμμμμ...