Όλα γυμνά, ξεπροβαίνουν μπροστά μου.
Όλα τα όνειρα, οι ελπίδες.
Χλωμή η ανάσα όταν τη νύχτα θα `ρθεί.
Να τραγουδήσει και τραγουδά.
Στίχοι που καίνε, την αλήθεια φωνάζουν.
Στίχοι που κλαίνε όταν τις μάσκες πετάξαν,
το παραμύθι τώρα κομματιάζουν.
Κι όλα γυμνά μπροστά σας όλα γυμνά
Παιδιά εφιάλτες θα γεννιούνται και θα κλαίνε.
Κι αυτά έχουν όνειρα κι ελπίδες.
Θα `ναι η φάτσα τους λευκή και θα μου λένε,
ότι έχουν όνειρα έχουν ελπίδες.
Θα τραγουδάνε τα στιχάκια που μου αρέσουν.
Που λένε για όνειρα λένε για ελπίδες.
Θα μου γελάνε και μαζί μου θα χορεύουν,
γιατί έχουν όνειρα έχουν ελπίδες.
Υπάρχουν μύθοι για παιδιά που προσκυνάνε,
μπροστά στο όνειρο μαζί με το όνειρο.
Με κάποιους στίχους που συνέχεια θα ουρλιάζουν,
όλα γυμνά μπροστά σας ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΑ.
Βλέπω μανάδες, να πονάνε, να θρηνούνε.
Και έχουν όνειρα έχουν ελπίδες.
Να τραγουδάνε όσα δεν μπόρεσαν να δούνε,
γιατί έχουν όνειρα έχουν ελπίδες.
Βλέπω παιδιά να μου φωνάζουν και να λένε,
ότι έχουν όνειρα έχουν ελπίδες.
Να με μαλώνουν, να ουρλιάζουν και να κλαίνε,
γιατί έχουν όνειρα ΕΧΟΥΝ ΕΛΠΙΔΕΣ.