Εγώ ζωγράφισα τη γη,
μια ολοστρόγγυλη πληγή,
μια ολοστρόγγυλη πληγή που έσταζε αίμα.
Και σ’ ένα βλέμμα παιδικό
έβαλα ερωτηματικό,
έβαλα ερωτηματικό αντί για βλέμμα.
Κι ήρθες εσύ μια Κυριακή
κι είπες "Από ζωγραφική δεν ξέρεις τίποτα,
τι λάθη ανείπωτα".
Τι να σου πω την ώρα αυτή;
Ότι κι εσύ από ζωή
δεν ξέρεις τίποτα, δεν ξέρεις τίποτα.
Εγώ ζωγράφισα παιδιά
με δίχως μάτια και καρδιά,
με δίχως μάτια και καρδιά, χέρια κομμένα.
Ζωγράφισα κι ένα σταυρό
και στα καρφιά αντί Χριστό
και στα καρφιά αντί Χριστό είχα εσένα.
Κι ήρθες εσύ μια Κυριακή
κι είπες "Από ζωγραφική δεν ξέρεις τίποτα,
τι λάθη ανείπωτα".
Τι να σου πω την ώρα αυτή;
Ότι κι εσύ από ζωή
δεν ξέρεις τίποτα, δεν ξέρεις τίποτα.
Εγώ ζωγράφισα τη γη
μια ολοστρόγγυλη πληγή,
μια ολοστρόγγυλη πληγή που έσταζε αίμα.
Ζωγράφισα κι ένα σταυρό
και στα καρφιά αντί Χριστό
και στα καρφιά αντί Χριστό είχα εσένα.