Είναι τα δυο μου χέρια
σαν πουλιά αβοήθητα
Έστησες καρτέρια
πήρες τα φτερά
Τώρα πληγωμένα
ψάχνουνε τα χέρια σου
Ψάχνουνε εσένα
που `σαι μακριά
Αν είναι έτσι η αγάπη
γιατί δε με φύλαξες;
Σε παρτίδα σκάρτη
τι χαρτί μου μοίρασες;
Μα σ’ αγαπώ για πάντα, πανάθεμά με σ’ αγαπώ
Στο παράλογο δεν ξέρω, πώς να αντισταθώ
Είναι τα δυο μου χέρια
λες και έχουνε φτιαχτεί
Για να δίνουν μόνο
δίνουν μια ζωή
Αν δε συγκινείσαι
που `χω γίνει θρύψαλα
Από πέτρα είσαι
κι είμαι από γυαλί