Αγέρας είναι και φυσά,
και παίρνει χώμα και κλαδιά,
πηρε κι εμενα την καρδια,
και την αγάπη μακριά.
Σε ποιο βοριά σε ποιο νοτιά,
έχασα ελπίδα και χαρά,
κι είδα τα μάτια της να λένε,
φωτιά κι αγάπη όλα καίνε.
Τα χρόνια πέρασαν που λες,
σαν να'ταν όλα ένα χτες,
μα πώς ξεχνάει πως εσύ,
είσαι ανάμνηση που ζει.
Σε ποιο βοριά σε ποιο νοτιά,
έχασα ελπίδα και χαρά,
κι είδα τα μάτια της να λένε,
φωτιά κι αγάπη όλα καίνε.