Σαν δε θυμάσαι τα παλιά
μονάχα αυτό θυμήσου
που εξύπνουνα στσ’ αγκάλες σου
και μού `λεγες κοιμήσου.
Απ’ όλη τη φτηνή ζωή
θυμούμαι με φαρμάκι
του δειλινού μιαν αντηλιά
σ’ ένα γυμνό κορμάκι.
Να ζήσεις μόνο μιαν αυγή
τόση ζωή σε φτάνει
ρόδο π’ ανθεί πολύ καιρό
τη μυρωδιά του χάνει