Πάει τέλειωσε κι αυτό
ίσως όπως λένε να μην ήταν γραφτό
άλλη μια βραδιά με βρίσκει μοναχό
λάθη που `χω κάνει απ’ την αρχή να μετρώ
Ούτε που μπορώ να σκεφτώ
πως μπορεί ποτέ να μην σε ξαναδώ
τρέχω στις λεωφόρους τα διακόσια περνάω
τρέχω όσο μπορώ τις σκέψεις να προσπερνάω
Απόψε που `χει ολόκληρο φεγγάρι
στην αγκαλιά του ποιος να σ’ έχει πάρει
Απόψε κλείνει χρόνος μακριά σου
και μου `χει λείψει τόσο η αγκαλιά σου
Απ’ το σπίτι σου περνώ
βλέπω κάποιο φως μα δεν μπορώ να μπω
πόσο μου `χει λείψει κάθε του γωνιά
μες στη τσέπη έχω ακόμα τα κλειδιά
Στέκομαι απέναντι σε κάποια γωνιά
σκέφτομαι αν όλα είναι όπως παλιά
σ’ άρεσε μαζί μου ώρες να περνάς
τις φωτογραφίες μου παντού να κρεμάς
Απόψε που `χει ολόκληρο φεγγάρι
στην αγκαλιά του ποιος να σ’ έχει πάρει
Απόψε κλείνει χρόνος μακριά σου
και μου `χει λείψει τόσο η αγκαλιά σου