Η καρδιά της ανήκει αλλού
και κοιμάται σε ξένο πια στρώμα
τώρα είναι κυρία αλλουνού
μα εγώ περιμένω ακόμα
κι ας κοιμάται σε ξένο πια στρώμα
Το πικρό μου το δάκρυ κυλάει
στης καρδιάς μου το αγιάτρευτο τραύμα
είμαι βέβαιος δε μ’ αγαπάει
μα μπορεί και να γίνει ένα θαύμα
Μας χωρίζει ποτάμι βαθύ
κι όσα ζήσαμε μπήκαν στο χώμα
κι ούτε πρόκειται να ξαναρθεί
μα εγώ περιμένω ακόμα
κι ας κοιμάται σε ξένο πια στρώμα