Καημός με βρήκε μάτια μου
απ’ τα γλυκά σου χείλη,
ποτάμι τα ματάκια μου
κι ο ουρανός μαντήλι.
Μη μου θυμώνεις ουρανέ
αν κλαίω και αν βρίζω,
ψάχνω το ζευγαράκι μου
και το φεγγάρι γκρίζο.
Αχ. να ραγίζαν τα φιλιά,
να γίνονταν κομμάτια,
να βλέπαν ήλιο και στεριά
τα βουρκωμένα μάτια.
Μη μου θυμώνεις ουρανέ
αν κλαίω και αν βρίζω,
ψάχνω το ζευγαράκι μου
και το φεγγάρι γκρίζο.