Το βλέπω μελαγχολικό το πρόσωπό σου το γλυκό
τι σου συμβαίνει σε ρωτώ μα δεν το λες,
είναι τα μάτια σου θολά, το δάκρυ σου αργοκυλά,
πες μου αγάπη μου τι έχεις κι όλο κλαις,
είναι τα μάτια σου θολά, το δάκρυ σου αργοκυλά,
πες μου αγάπη μου τι έχεις κι όλο κλαις.
Μέσα στα μάτια σε κοιτώ, να μ’ απαντήσεις σου ζητώ,
μη μ’ αρνηθείς, μη μ’ αρνηθείς τη χάρη αυτή,
πάντα περπάτησα σωστά, εγώ σου φέρθηκα πιστά
και παλληκάρι απέναντί σου έχω βγει,
πάντα περπάτησα σωστά, εγώ σου φέρθηκα πιστά
και παλληκάρι απέναντί σου έχω βγει.
Γιατί είναι μελαγχολικό το πρόσωπό σου το γλυκό,
κάτι, το βλέπω, πως σε πλήγωσε βαθειά,
να μη διστάσεις, μη ντραπείς, αυτό που κρύβεις να μου πεις,
διώξε απ’ τα μάτια σου αυτή την συννεφιά,
να μη διστάσεις, μη ντραπείς, αυτό που κρύβεις να μου πεις,
διώξε απ’ τα μάτια σου αυτή την συννεφιά.