Έχει η καρδιά μου
μια καραβίσια μοναξιά
όταν βραδιάζει
κι εσύ που να γυρνάς αγάπη μου.
Κι όμως θυμάμαι
την πονεμένη σου ματιά
όταν βραδιάζει αγάπη μου.
Που να βρω δύναμη να κλάψω
πως το τραγούδι μου να πω,
εγώ ποτέ μου δεν θα πάψω
να σου φωνάζω σ’ αγαπώ.
Φεύγουν οι ώρες
πέφτει στο σπίτι μας σιωπή
πάλι βραδιάζει
γιατί να μ’ αρνηθείς αγάπη μου.
Πάντα θυμάμαι
το τελευταίο μας φιλί
όταν βραδιάζει αγάπη μου.
Που να βρω δύναμη να κλάψω
πως το τραγούδι μου να πω,
εγώ ποτέ μου δεν θα πάψω
να σου φωνάζω σ’ αγαπώ.