Μπρος στου έρωτα την πόρτα
μοναχός ξενύχτησα,
σαν σκυλάκι πληγωμένο
πόνεσα κι αλύχτησα.
Μα δε βγήκε να μου δώσει όσα έταξε
κάποιος άρπαξε μια πέτρα και μου πέταξε,
κάποιος άρπαξε μια πέτρα και μου πέταξε.
Κάπως έκανα να φύγω
μια γυναίκα αντάμωσα,
ήταν μάρμαρο η καρδιά της,
το `νιωσα και πάγωσα.
Το σκληρό το φέρσιμό της δε θα μ’ ένοιαζε
αν εκείνη η γυναίκα δε σου έμοιαζε,
αν εκείνη η γυναίκα δε σου έμοιαζε.