Χωρίς ταυτότητα οι νύχτες μου περνάνε,
πικρά τσιγάρα που καπνίζω και πετώ.
Κι αυτά π’ αγάπησες χαθήκανε και πάνε
μαζί με σένα που ακόμα αγαπώ.
Μην αργήσεις να γυρίσεις,
σε παρακαλώ.
Με μαχαίρια αναμνήσεις
δεν μπορώ να ζω.
Μην αργήσεις να γυρίσεις,
σε παρακαλώ.
Φτηνή παράσταση ο κόσμος κάθε βράδυ
κι εγώ να μένω ξεχασμένος θεατής.
Μετά το τέλος μες στα μάτια το σκοτάδι,
αυτό που κρύβει η αγάπη μιας ζωής.