Όλοι ζευγάρια γίναμε,
στα μάτια αυτού του κόσμου.
Mα μέσα στον καθένα μας,
κανείς δεν κατοικεί.
Όταν σου λέω τα βράδια μου,
πως είσαι εσύ το φως μου.
Eίν’ η αλήθεια μάτια μου,
μα είναι η μισή
Η άλλη μισή αλήθεια μου,
κρυμμένη στην καρδιά μου.
Nα βγαίνει βράδια μόνη της,
και μόνη να γυρνά.
Η μια αλήθεια μ’ έκανε,
να `χω κόσμο κοντά μου.
Κι η άλλη κι από σένανε,
να είμαι χωριστά.
Όταν σε βλέπω μάτια μου,
μ’ αυτή σου την εικόνα.
Σου σκάω ένα χαμόγελο,
μα βγαίνει το μισό.
Μου λες ότι περάσαμε,
το τέλος του αιώνα.
Μα το "μαζί" που είμαστε,
δεν ειν’ "μαζί" κι αυτό.