Το Κρητικάκι απ’τα Χανιά
στης Κοκκινιάς τη γειτονιά
συχνά τα πίνει.
Αναθυμιέται τα Χανιά
πάει και τούτη η χρονιά
μα τι να γίνει.
Και κλαίει και κλαίει
το Κρητικάκι,
την πίκρα του πίνει
το Μανωλάκι.
Είναι μια κόρη στα Χανιά
κι αυτός εδώ στην Κοκκινιά
βαθιά λυπάται.
Κι όπως μετράει τις βραδιές
πικρές τον ζώνουνε βαριές
και δεν κοιμάται.
Και κλαίει και κλαίει
το Κρητικάκι,
την πίκρα του πίνει
το Μανωλάκι.