Ο Παναγής ο Κωνσταντής κι ο Μιχαλιός
Τά ’πιναν χτες στο μαγαζί της Μαρουλιώς
Και βλαστημούσε και ρωτούσε ο Μιχαλιός
Σκάρτη ζωή για δε μας φέρθηκες αλλιώς;
Και τα χαράματα που εσώθη το κρασί
Στο μαγαζί μπήκες παντέρημη κι εσύ
Και δακρυσμένος σε ρωτούσε ο Μιχαλιός
Σκάρτη ζωή για δε μου φέρθηκες αλλιώς
Πόσοι καημοί και πόσα βάσανα μαζί
Κάθε βραδιά στης γειτονιάς το μαγαζί
Σκάρτη ζωή για δε μας φέρθηκε αλλιώς
Και δε μας φτάνει το κρασί της Μαρουλιώς;