Φεύγεις για πάντα, σαν τον άνεμο ήρθες
σαν τον άνεμο πάλι φεύγεις
σε ποιαν άκρη του κόσμου
αγναντεύει η ματιά σου
σε ποια πέλαγα ταξιδεύεις
Στα `δωσα όλα
την ζωή την καρδιά μου
και εσύ μου `λεγες είμαι μόνη
αχ και να `ξέρα Θεέ μου
το αίνιγμα της ζωής σου
που σαν το κερί με λιώνει
(R)
Θα χαθώ, θα χαθώ
αν σε χάσω για πάντα
μακριά σου δεν ζω
δεν μπορώ, δεν μπορώ
στο άγγιγμα σου ξαναζώ
Φεύγεις για πάντα,
δίχως κάποια αιτία
σαν να ήσουνα μία ξένη
στον λαβύρινθο τώρα της δικής σου καρδιάς,
η ψυχή μου είναι χαμένη.