Βρέχει πάλι σαν και τότε
τότε που είμασταν παιδιά
στην παλιά τη γειτονιά
που μετρούσαμε τ’ αστέρια
βρέχει πάλι και η καρδιά μου
περιμένει τη στιγμή
την άνοιξη να δει
τραγούδι να σου γράψει
(R)
Πες μου ποσά καλοκαίρια θα μετράς
χειμώνες που σε πλήγωσαν
ποιος άνεμος σου πήρε τη φωνή
ποια θύελλα σε λύγισε
Φεύγει γρήγορα ο χρόνος
σαν να ήταν μια στιγμή
και οι σιαγόνες στη βροχή
μου θυμίζουν τη ματιά σου
Φεύγουν και έρχονται οι μνήμες
κάθε βράδυ σαν σκιά
βάλε χρώμα στην καρδιά
και θα ζήσεις τα όνειρα σου