Τώρα που μύρισε ο χειμώνας μανταρίνι
θυμήσου την χρονιά με δίχως καλοκαίρι
τότε που δε σου άφησα το χέρι
και ας με νικούσε αυτό που διάλεξες να γίνει.
Τότε που είπες να ξεγράψεις τους χρησμούς
και άφησες πίσω μόνο αυτά που με πονάνε
εσύ να χτίζεις μια ζωή με αριθμούς
και εγώ να φτιάχνω κόσμους που να σε χωράνε
εσύ να χτίζεις μια ζωή με αριθμούς
και εγώ να φτιάχνω κόσμους για να σε χωράνε.
Τώρα που μύρισε ο χειμώνας μανταρίνι
με ανεμόμυλους και σύννεφα παλεύω
και ακόμα στο άγριο πλήθος σε γυρεύω
και ας με νικάει αυτό που διάλεξες να γίνει.
Τώρα δεν ξέρω αν διαβάζεις τους χρησμούς
μα είναι ακόμα εδώ αυτά που με πονάνε
εσύ να χτίζεις μια ζωή με αριθμούς
και εγώ να φτιάχνω κόσμους για να σε χωράνε.