Με μια βάρκα θα σε πάρω για να πάμε μακριά
στο κατάρτι της δεμένοι θα πνιγούμε στα φιλιά
Με κουπιά κομματιασμένα, διπλωμένα τα πανιά
το κατάρτι η φυλακή μας και τ’ αστέρια η συντροφιά
Κάιρο, Σαλονίκη, Γιβραλτάρ, Πειραιά
καπετάνιε κάνε στάση να κατέβουμ’ ανοιχτά
Κύμα πάνω, κύμα κάτω με τον ήλιο στα μαλλιά
μες τα μάτια σου το δάκρυ έγινε δροσοσταλιά
Mες τη μέση του πελάγους μια γοργόνα μάγισσα
τα σχοινιά με μια ματιά της ρίχνει μες τη θάλασσα
Κάιρο, Σαλονίκη, Γιβραλτάρ, Πειραιά
καπετάνιε κάνε στάση να κατέβουμ’ ανοιχτά