Πήρα τους δρόμους του ληστή
να δω ποια πόρτα είναι κλειστή
κι άλλη ζωή ν’ αρχίσω.
Μα πέρασ τον ποταμό
που έχει χαρά το γυρισμό
γεφύρι να πατήσω.
Βρήκα χαμένο τον καιρό
και νά `χεις τ’ άστρο το πικρό
στα μάτια καρφωμένο.
Σπίτι δε βρήκα μήτε βίο
παρά μονάχα ένα θεό
και κείνον σταυρωμένο.
Κι ήρθα στους δρόμους που περνούν
όσοι μονάχοι τους πονούν
και τραγουδούν μονάχοι.
Μα ξέχασα το γυρισμό
γιατί δεν βρήκα ποταμό
και τράβηξα στη μάχη.