Weleer heb je geleerd
Dat onrecht is geschied
In lang vervlogen tijden was het anders dan vandaag
Nu mag je vrijuit spreken
Geef nu maar kritiek
Nu mag je zelfs schreeuwen: Leve de republiek!
Weleer heb je geleerd
Dat onrecht nog geschiedt
In verre vreemde landen zijn de mensen nog niet vrij
Maar hier is alles anders
Hier is men democraat
Hier leeft men heel gelukkig in een welvaartstaat
Maar toch wou je gaan marcheren
Al kwam je in de nor
En je wou gaan protesteren
Al werd je stem ook schor
En toen op zekere keer verscheen je 's avonds op tv
Je vond dat toch wel fijn want de buren keken mee
En toen die je dan vroegen: Wie is daar nu mee gebaat
Zei je met een lach
Je bent een vijand van de staat
Je sprak van revolutie
Tot iedereen wel wist
Die vent is onbetrouwbaar, dat is vast een communist
Maar dan knipte men je haren
En duwde je in de rij
En toen dierf je niet meer schreeuwen: We willen
Vietnam vrij!
Want voor je sergeant
Was een leven van geen tel
Hij zei je hoe het moest, een bevel is een bevel
En kreeg je toen wat later een flinkbetaalde baan
Waren al je idealen wel heel vlug naar de maan
Want je had toen al een kind
En je baas was liberaal
Men leeft niet van de wind
En dus liever geen kabaal
En als men nu dan vraagt
Of onrecht nog geschiedt
Dan kijk je heel verbaasd en antwoordt met een zucht:
In lang verlogen tijd was het anders dan vandaag
Nu mag je vrijuit spreken
't Is heel anders nu vandaag