Όσο ζω θα υποφέρω, μια άγρια νύχτα περιμένω
να ξεφύγω απ’το μυαλό μου, να κρυφτώ στον εαυτό μου.
Λίγη ώρα πια μου μένει, πριν πεθάνω πριν χαθώ,
να σκεφτώ αν υπήρξε κάτι που αγάπησα και `γω.
Δεν μπορώ να υπομένω, δεν μπορώ να γιατρευτώ,
θα χαθώ γιατί το θέλω, γιατί αγάπη δε θα βρω.
Ένα βήμα μόνο μένει πριν να ελευθερωθώ,
γι’αυτό ανοίγω τα φτερά μου και σας αποχαιρετώ.
Τώρα ξέρω είναι πολλά αυτά που αγαπώ
γιατί έβαλα στο στόχαστρο αυτά που μισώ.
Σημαδεύω όλα εκείνα που με σπρώχνουν στο κενό
και τους λέω δε θα φύγω μα θα εξεγερθώ.