Μικρή περισπωμένη
τα γράμματα εγώ
με σένα τα`χω μάθει
δεν τα γνωρίζω αλλιώς
Μου λείπεις, πώς μου λείπεις
μα απ`όλα πιο πολύ
από το σ`αγαπώ μου λείπεις
ωμέγα σκεπασμένο με φιλί.
Σαν όνειρο στο κύμα
κυμάτιζες στο φως
μα τώρα όμως τι κρίμα
χωρίς εσένα πώς.
Μα εγώ όσο με παίρνει
για σένα είμαι εδώ
τα γράμματα στολίζω
με πνεύματα μιλώ.