Ρωτάω όταν πονάω που να `σαι τώρα
που διάλεξα ξανά την ανηφόρα
το δύσκολο το δρόμο δίχως άκρη
το δύσκολο τον πόνο δίχως δάκρυ
Το βήμα σου μοιάζει χορός και μ’ αρπάζει
και δεν τον φοβάμαι το χρόνο.
Μη με ρωτάς πόσο θα πάρω θα δώσω
ένα φιλί θέλω μόνο
Το βήμα σου μοιάζει χορός και μ’ αρπάζει
και δεν τον φοβάμαι το χρόνο
Ρωτάω όταν πονάω τι μας συμβαίνει
ποια άγνωστη φωνή μας γυροφέρνει
ποια απόσταση όλο λέει πως ενώνει
ρωτάω κι η σιωπή μ’ αποτελειώνει