Έμεινα μόνη μεσοπέλαγα
Και μες στη θλίψη κρυφογέλαγα
Κλείνει το μάτι ο ουρανός στο κύμα
Που στο νερό τρέχω συχνά
Μα στη στεριά χάνω το βήμα.
Έμεινα μόνη και θυμήθηκα
Πόσες βραδιές στ’ άστρα κοιμήθηκα
Κλείνει το μάτι ο Θεός στον Άδη
Που μου `χει μείνει κι απ’ τους δυό
Μες στην ψυχή κρυφό σημάδι.
Έμεινα μόνη και κατάλαβα
Πόσα μηνύματα δεν τα `λαβα
Με κοροϊδεύει από μακριά η Μοίρα
Που την φλερτάρω μια ζωή
Μα μία βόλτα δεν την πήγα.
Έμεινα μόνη μεσοπέλαγα
Και μες στη θλίψη κρυφογέλαγα
Ψηλά ο ουρανός γελάει στο κύμα
Που σ’ έχω ανάγκη γιά να ζω
Μ’ αντί να `ρθώ, σου γράφω ποίημα.
Έμεινα μόνη και κατάλαβα
Πόσα μηνύματα δεν τα `λαβα
Με κοροϊδεύει από μακριά η Μοίρα
Που την φλερτάρω μια ζωή
Μα μία βόλτα δεν την πήγα.