Ο ήλιος τρώει τα χρώματα
κι ο χρόνος τις αισθήσεις
ο σκόρος τρώει το σκαρί
κι εσένανε οι τύψεις.
Για τι φιλί που μου χρωστάς
που φεύγεις και με παρατάς
ξεθώριασες, εγέρασες
βάσανα χίλια πέρασες.
Γύρνα σε μένα μια βραδιά
να γίνει μέρα η νυχτιά
να γίνει κι ο αυγερινός
ήλιος μεγάλος και ζεστός.